İnsana iyi hissettiren şeylerin başında hayatımızı zenginleştiren deneyimler ve ilişkiler geliyor. Halbuki biz deneyime ve ilişkilere yönelmek yerine günübirlik tatminler sağlayacak satın alınmış nesnelere yöneliyoruz. Daha çok tüketerek iyi hissedebileceğimizi zannediyoruz. Ancak satın aldıklarımız kısa süreli bir mutluluk hissi yaratsa da uzun vadede içimizde daha fazla boşluk hissediyoruz.
10 yılı aşkındır psikologluk yapıyorum ve bir çok psikolojik problemle çalışma fırsatım oldu. Bu süreçte insana kötü hissettiren şeyleri keşfederken, hayatı zenginleştiren ve iyi hissettiren şeyleri de tanıma fırsatım oldu.
İyi hissettiren şeylerin başında farklı insanlarla ilişkiler ve yeni deneyimler geliyor. Bunları kategorik olarak sınıflandırırsak okumak, gezmek ve tanışmak bize birçok güzel şey kazandıracak. Bunun için ben de YouTube kanalım üzerinde bir proje başlattım. Okumak, gezmek ve tanışmak için aylık olarak kendimize bir hedef koyarak bunları gerçekleştirmek daha kolay olacak. Hedeflerimiz şu şekilde:
- 1 ay boyunca 3 kitap okumak
- 1 ay içinde 3 farklı yere gitmek
- 1 ay boyunca 5 yeni insanla tanışmak.
İlk başta bu rakamlar sana korkutucu geliyorsa öncesinde 1 ay deneme ayı yapabilirsin. Deneme ayında her başlığı sadece 1 kere yapman yeterli.
Merhaba. Ben Esma. Küçük bir şehirde evimden biraz uzakta üniversite öğrencisiyim. Bu konuyla ilgili videonuzu izlediğimde doğru olabilir denemeliyim diye düşünmüştüm. Yurtta kaldığım için yeni insanlarla tanışma olanağım çok fazla ve 3 ten fazla oluyor tanıştığım kişi sayısı. Kitap seçeneği de ayda 2 kitap fakat gezi seçeneği zor. Derslerimin yoğunluğundan dolayı onu yapamıyorum. Mesajımı görüp görmeyeceğinizi merak ediyorum. Bide bu ay tanışmak istediğim kişiler arasına sizi de ekliyorum. Umarım ukala olduğumu düşünmezsiniz. Mesajıma cevap vermezseniz de dert değil. Bizimle paylaştığınız yararlı bilgiler için teşekkür ediyorum ?☺?
Merhaba Esma, dersler ne kadar yoğun da olsa bulunduğun şehirde farklı bir cafe, farklı bir mekan ya da sinema da olsa yeni bir yere gitmek önemli. Bunun bir amacı da hayatımızı konfor alanından çıkarmak 🙂
Ne kadar denesemde bi türlü utangaçlığımı yenemiyorum ve hiç arkadaş edinemiyorum
Merhaba ? ben dediğiniz şeylere katılıyorum fakat çok insan tanımak benim için çok yanlış. Daha az insan ile benim için sonsuz samimiyet önemli. Sizin videolarınızdanda anladığıma göre ben hem utangaç hem içekapanık insan oluyorum arkadaşlarımın yanında biraz açılsamda sürekli insan tanımak bana göre değil. İnsanlar çok geçici bakıyorlar birbirlerine ve normalleşen olayların, hislerin zamanla duygusuzlaşması ülkemizde malesef çok sık rastlanıyor bu sorunlar çok ciddi sorunlar ve hatırladıkça raharsız eden sorunlar (kendi adıma). Teşekkürler
Merhaba ben Turgut Alp.Güneydoğunun bir ilinde güvenlik güvenlik görevlisiyim.Öncelikle projenizi çok beğendim ve bu ayki denememde elimden geleni yapacağım.
Kitap okuma konusunda zorlanmayacağımı düşünüyorum Yeni yerler konusunda ne kadar terör bölgesinde olsamda buradaki tarihi mekanları görebilirim.Ancak yeni insanları tanıma konusunda biraz mesafeliyim.Çünkü yalnızlığı seven biriyim İnşallah hedeflerime ulaşırım hocam. Çok faydalı olmuş elinize sağlık ?
Merhaba Turgut Alp, okuduğun kitapları da paylaşırsan diğer arkadaşlar için referans olabilir 🙂
Hocam 5 yeni insanla tanış demek kolay da. Yapmak bana çok zor. Ben soru sorunca genelde cevabı kısa oluyor ve 2 den fazla soracak soru bulamıyorum. Haliyle konuşma oldukça kısa oluyor. Sonra ölümcül bir sessizlik başlıyor.
Hocam merhaba, öncelikle çok teşekkürler.
Hocam ben hemen kızarıyorum gülünce bile bir konu konuşulduğu zaman söz bana geldiği zaman hemen kızarıyorum ve hızlı konuşmaya başlıyorum yani çok panik oluyorum kendimle barışığım ama hızlı konuşma ve kızarma olayım olduğu için pek muhabbetlere girmiyorum sizce nasıl bir yok izlemeliyim.
Elimden geldiği zaman sosyal bir insan olmaya çalışıyorum yeni insanlarla tanışmak yeni arkadaşlıklar beni mutlu ediyor her yeni arkadaşın bana artı şeyler kattığını düşünüyorum ama insanlarımızın büyük çoğunluğu asosyal iletişime arkadaşlığa kapalı farklı kurgular peşinde kafalarında olumsuz kötü algılar mı oluşturuyor yoksa hata bende mi anlayamıyorum. Hepimiz insanız ve bu dünyada yeni yerler yeni insanlar tanımak hepimizi mutlu etmeli diye düşünüyorum. Ülkemiz bu konuda son derece despot ve katı. Allah herkesin kalbine iyilik güzellik versin
1 ay boyunca neler yapmam gerektiğini not aldım hocam. 1 ay sonucunda gelişmeleri sizlerle paylaşacağım Allah’a emanet. Benimle iletişime geçmek isteyen arkadaşlar, fikir alışverişi adına Facebook üzerinden ulaşabilirsiniz: facebook.com/betulkoparn
Merhabalar ben aysegul 🙂 İnsanlardan korkan biriyim açıkçası. Konuşmayı muabbet etmeyi ne kadar sevsemde karşı tarafın tepkilerinden, belki bi göz devirmelerinden bile hemen içime kapanabiliyorum. Ama belkide sizin sayenizde bu sıkıntımı asabilmek için ilk adımlarımı atıyorum. Yalnızlığı seven bi insanim ama yanlız olmayı seven bi insan degilim
. Yaşım gereği (18) pekte iyi bi durum olmuyo bu. Çünkü en hareketli en eylenceli zamanlarimiz ve yanliz olmak istemiyorum artik. 1. Ay ve simdidien yillardir konusmadigim arkadaşlarımla konuşmaya başladım bile ? bakalım bu ay sonunda nasıl yol katedebilicem. Herşey için çok teşekkürler 🙂
Merhaba adım Umut yaşım 18 ve açıktan okuyorum. Görüyorum ki herkes içindekileri dökmüş ve neredeyse hepinizle aynı durumda olduğum için motive oldum. Ama siz bu yorumları 2017’de yapmışsınız. Evde hep yalnızım 1 tane arkadaşım var o da okulu olduğu için benimle hafta sonu takılabiliyor. Bazen bi anda üzgün bazen de mutlu oluyorum ama bunlar olurken yanımda kimse yok e tabi dışarıda çıkmaya değer bişi olmayınca içime kapanıyorum. Ama yarın bilgisayar destekli muhasebe kursuna başlıycam ordaki herkesten utanıcam biliyorum ama artık kariyerimi elime almanın vakti geldi. Umarım hepiniz hayatınızi kurtarmış ve yeni dostlar elde etmiştirsiniz hepimizin mutlu bi hayata sahip olması dileğiyle (iletişime geçip sohbet etmek, buluşp kitap okuyup kahve içmek isteyen dostlarım instagram adresim : umut.trkmn35) teşekkürler
Merhaba ben Aydın. Üniversiteden bu zamana gelen bir psikoloji ilgim var ama söz konusu insanlarla tanışmak olunca sanırım korkuyorum insan sonuçta dünyada ki en tehlikeli yaratık. Doğası gereği de olsa insanın yalnızlıktan da sıkıldığı oluyor bu sebeple dikkatimi çekmişti videonuz kitap okumak ve yeni yerler gezmek çok cezbedici yeni insanlar tanımayı da umarım başarırım.. şimdilik bu kadar selamlar..
Merhaba. Benim yeni insanlarla tanismakla ilgili bi sikintim yok kolayca ilk adimi atip tanisabiliyorum. Ama gerisi gelmiyor sikinti da orda. Yani iliskiyi bi adim ileriye tasiyamiyorum benimle ayni gun tanisan insanlar birbiriyle can ciger dost oluyor ben hala selamlasmadan ote bi arkadaslik kuramiyorum mesafeli olmak kisiligimde var sanirim bunu nasil yenebilirim tavsiyesi olan var mi? Bir de tanistigim cogu insandan kolayca soguyup vazgeciyorum zaten cunku cogu cikarci kotu niyetli cikiyor
Esenlikler Ankara’da yaşıyorum eskiden sadece şehrin belli yerlerinde hep aynı sokaklarına hatta aynı kaldırımın geziyordum.Tabii bu yüzden sadece tanıdığım aynı insanlarla düşük seviyede iletişim içerisindeydim önce çevremdekiler ve diğer insanlara selam vermeye hafif sohbetler yapmaya başladım.Bu esnada tatsız bir olay yaşadım sohbetlerim esnasında ve bir an inaçsızlığa düştüm olmayacak dedim tam mağarama geri dönecekken hayır dedim bu sadece küçük bir tepe ver aşmam lazım ve daha odaklı bir şekilde okumaya,gezmeye ve insanlarla tanışmaya başladım.Yolda yürürken bile artık insanlar tanış olabilecek seviyeye ve bu gerçekten çok güzel bir şey hala her şeyi yapabilen bir insan değilim ama tıpkı başarı gibi bu da nokta değil ki sürekli devam ettirmeme gereken bir yol.Şu an bu kendini harika hisseden bu insan adına teşekkür ederim
Merhaba ben elifnur Ben insanlarla tanışma konusunda çok sıkıntı çekiyorum beni hep içe kapanık utangaç biri olarak tanımlıyorlar ama ben öyle olmak istemiyorum insanlarla tanışmak istiyorum ama nedense bunu yapamıyorum iletişim kuramiyorum benim hakkimda ne düşünürler diye çok düşünüyorum. Yardımcı olursanız sevinirim ?
Merhaba ben erkan 19 yaşındayım ve şuanda hiç bir şey yapmıyorum kendimden bahsedeyim liseyi özel okullarda okudum ve herkes tarafından çok zeki olduğum söylenirdi ama tembeldim hala daha öyleyim ve başarısız oldum her alanda.ailem sıkınlar çekerek beni özel okula gönderdi maddi durumumuz iyi değildi ve hala iyi değil büyük bir sebebi de benim.lisede çok sıkıntı çektim asosyaldim hala öyleyim. Ve geçmişe takılı kaldım kurtulamıyorum ve geçmişte bana acı çektiren benimle dalga geçen insanlardan intikam almak istiyorum başarısız olmamın sebebinin bu insanlar oduğunu söylüyorum ailem olduğunu söylüyorum ama aslında problemin ben olduğunu biliyorum ve hep bu insanları etikelemeyi hayal ediyorum hayaller aleminde yaşıyorum evden dışarı çıkmıyorum ve sürekli beynimde hayaller kuruyorum insanları etkilemelerini benim çok önemli bir insan olduğumu düşünmelerini istiyorum ve sürekli böyle hayaller kuruyorum ve bukadar çok hayal kurduğum için gerçek hayatta zorluk çekiyorum hiç birşey yapamıyorum hiç bir işe odaklanamıyorum. Ve kendimi eve hapsettim çünkü odamın içinde kimse yokken ben kafamın içinde çok önemli biriyim.aşırı derecede özgüven problemim var.boy kompleksim var çünkü çok kısayım ve bundan dolayı insanlar ile konuşamıyorum ve iletişim kuramıyorum aşırı derecede yorgunluk hissediyorum sürekli uykum geliyor ve iradesizim yapmak istediğim şeyleri yapamıyorum çünkü sürekli yorgunum ve başarısız olmaktan çok korkuyorum.çok yalnızım lütfen yardımcı olabilirmisiniz beyhan bey
Hocam öncelikle merhaba.
Projede tanışma kısmıyla ilgili sorucam.
Dışarda herhangi bir ortamdayız insnalarla sadece selamlaşarak da diyalog kuramayızki
Daha farklı yollar aslında tam yol diyemeyiz ama o anki yaşananlara zamana yere ordaki herşeye bağlı bir durum bu yinede işimizi kolaylaştıracak önerileriniz veya yöntemler olabileceğini düşünüyorum.
Isterseniz buraya isterseniz e-posta ile cevaplarsanız mutlu olrurum ☺
Merhaba ben kemal yaşım 18 girdiğim ortamda ki insanlar ile diyologum iyi ancak yeni insanlarla nasıl ortak bir yön bulup nasıl tanışacağımı bulamıyorum sorun burada başlıyor artık hayatım stabil hergün aynı şeyler oluyor gibi gelmeye başladı sizin yazılarınızı videoları takip ediyorum elimden geldiğince uygulamaya koyuyorum bu 1 aylık uygulamada başarabildiğim 3 kitap,2yeni yer, ancak 1 tane yeni biriyle tanışabildim ve de oda çok kısa süreli oldu sorunum tanışma olduğunu düşünüyorum ve kitaplar videolar izliyorum ancak bir fayda alamadım bu ben demoralize ediyor okuduğunuz için teşekkür ederim yazacağınız cevap ne olursa olsun beni mutlu eder.
Merhaba Beyhan bey ben Tansu.ben ağrı da yaşıyorum burada memurum.burası küçük bir yer.eskişehirden buraya geldim ve orada çok sosyaldim çevrem vardı fakat burda arkadaşlık kuramıyorum kafama uygun birilerini bulamıyorum. burdaki insanlar bana özgüvensizsin, suskunsun ,sana soru sorulunca konuşuyorsun demeye başladılar halbuki çok gevezeyimdir ama yeni insanlarla tanışıp kaynaşamıyorum.kitap okurum.gezme konusunda gezmeyi çok severim denicem mutlaka ama yeni insanlarla tanışma konusunda bana yardım etmenizi istiyorum.sizi severek takip ediyorum.kendinize iyi bakın selamlar..
Merhaba hocam. Sizinle yeni tanışıp takip ediyorum gayet cana yakın bir üslupla insanın içinde olması gereken konuları değiniyorsunuz bu yüzden sizi öncellikle tebrik ediyorum. Benim size sorum olacak;
Sadece karın doymasi için ekmeğe verilecek parası olmayan bir sürü insanın bu ülkede yaşayan bireylerden nasıl bu projeye dahil olmasını bekliyorsunuz, bu bile insanın içine kapanık ve yanlız olmasına sebebiyet vermiş olmuyor mu?
Yanlış anlamayın lütfen, projeniz gerçekten çok iyi fakat benim aklımda takılan tek şey bu oldu. Teşekkür ederim.
Bu projenin 3 bileşeni var; okumak, gezmek ve tanışmak. Bunların 3’ü için de para birinci öncelik değil. Aslında ben sizin yaklaşımınızı gelişimin önündeki en büyük engel olarak görüyorum. “İnsanlar aç, sen nelerle uğraşıyorsunun” başka bir versiyonu. Şimdi bir problemin varlığı başka bir problemin varlığını yok saymamıza neden değil ilk olarak bunu anlamak gerekiyor. Tek amacı karnını doyurmak olursa o insanın, o insan gelişemez, gelişemezse yeni fırsatlar yaratamaz ve bu döngü kendi içine doğru gider de gider. Yıllardır her gelir seviyesinden binlerce insanla karşılaştım ve şunu net olarak söyleyebilirim: İnsanlar iyi ya da kötü, bir şekilde karınlarını doyuruyorlar. Ama zihni aç olup da bunun farkında bile olmayan o kadar çok insan var ki! Yanlış anlamınızı istemem ama Alfred Adler’in bir tespiti var: Birileri sürekli dünyada acı var deyip, hiçbir şey yapmıyorsa, o insan derin bir aşağılık kompleksi içerisindedir. Sevgiler.
Üniversiteye yeni baslayacagim ama bazi sorunlarim nedeniyle pek mutlu olamadim. sosyal fobim ve insanlarla tanisma sorunum var . uzun sureli iliskiler kuramiyorum insanlarin beni ilk bakista kaba tabiriiyle ezik gormesinden korkuyorum. en buyuk yaptigim hata kendimi gizlemek ve onyargilarimi kiramiyorum. ve en onemlisi de bir zamamlar cok insanla hemen samimi oldugum icin kotu zamanlar gecirdim. insanlara ya soguk yaklasiyorum yada hemen samimi oluyorum. Orta yolu bulamiyorum. Belki bu proje bana cok sey katar. Denemeye calisacagim.
Merhaba hocam. Merhaba arkadaşlar. Ben Düşler Akademisin de bir süre Tiyatro eğitmi aldım. Bir kaç kere sahneye çıktım. 2015 yılında Düşler Akademisi Kaş’a turneye gittik, orada da bir oyun oynadık. Sonra benim artık burada gönüllü olmam gerektiğin düşündüm. 2017 ve 2018 yıllarında gönüllü olarak Düşler akademisi kaş’da bulundum. İlk gönüllü olarak gittiğim de 2 gün kadar acemilik çektim. Sonra orada ki arkadaşların arasına dahil oldum 2016 yılında 1 hafta orada kaldım. Genelde mutfak görevlisi oldum. Çinli bir kız ile tanıştım adı Syhiu. 2 senedir hala görüşemesek bile telefondan konuşuruz. Sonra ki dönem, yani geçtğimiz yaz yine oradaydım. Bu sefer daha uzun kaldım. 1 ay, Geçirdiğim bir ay o kadar keyifli geçti ki, kafamda ki bütün sıkıntıları hemen hemen unuttum. Bu sefer daha çok arkadaş tanıdım. daha çok kişi ile muhabbetim oldu. Hatta zamanın da aldığım Tiyatro derslerinden bir atölye çalışması yaptırdım. Banu abla ile beraber. Banu abla benim Tiyatro hocam sayılır. Her neyse.. Olur ya hane böyle kötü tanışma süreçleri.. Bu süreç benim de başıma geldi. Ama bire bir konuşma tekliflerime yanıtsız kalmayan arkadaşlar ile sıcak ve samimi sohbetlerim oldu. Aramızı bir şekilde düzelttik. Kübra, Aylin, Gizem, Cemal, Ege,Enise, Dila, Hacer, Serra, Özge, Emre, Burak, Dima, Canan, bir çok kişi ile tanışma fırsatım oldu. İstanbul’a dönünce görüştüklerim oldu. Dima Rusya’ya gitmeden önce İstanbul’a uğradı onunla da vedalaşma fırsatımız oldu. Canan da Almanya’ya dönmeden onunla da vedalaşma fırsatım oldu. Ama en unutamadığım anılar arasın da, Muğla’dan gelen bir doktor ile tam tamına 2.5 saat kadar sohbet ettik. Ve hiç tanımamama rağmen.. Sonra ofis görevi aldığım zaman aynı şekilde Hacer ile saatlerce kitaplar’dan bahsettik. Hayallerimizden, gelecekte neler istediğimizi konuştuk. Benle bereber gelen arkadaşım Haydar benden önce istanbul’a dönmüştü. Akşamları onu arayıp neler yaptığım hakkında konuşuyorduk. 2-3 saat kadar konuştuğumu söyleyince.. Hiç tanımadığın insan ile ne konuştun o kadar diye söylemişti. Cevap veremedim konuştum işte dedim bir şeyler. Laf lafı açtı. Sonra Tedx konuşması için sürekli toplantılar gerçekleştirdik. Beni yine mutfağa almışlardı. Tedx konuşması da güzel geçti finali çok güzel yaptık. Çok şükür kimse ile kötü ayrılmadım. Bir daha fırsat bulursam yine giderim. Hane derler ya. Tadı damağımda kaldı diye. Aynen öyle oldu banada..1 ay tatil köyüne gitsem bu kadar keyif alabileceğimi sanmıyorum.
Beyhan hocam merhaba benim bir türlü içinden çıkamadığım bir sorunum ne yaparsam yapıyım sadece günün 1 saati iyi hissediyorum sonrası yok defalarca gün içinde videolarınızı izliyorum ama gel gelelim işin içinden çıkamıyorum daha doktora da gittim sadece ilaç verdi ama ilaçlarlada işe konsantre olamadım beynim sürekli düşünceli hiç rahat değilim huzurlu olamıyorum sürekli mükemmeliyetçi davranıyorum hep daha fazlasını istiyorum beklentilerim çok yüksek olduğu içinde olmayınca kendi kendime hayal kırıklığı yaşıyorum hoş hayallerim olsun diye bir şey de yapmıyorum çünkü olmayacağını biliyorum kendimi değersiz aşağılık sevilmeyen yalnız hissediyorum sanki öyle bir boşluk var ki içimde sürekli bir şeyler arıyorum ne aradığımı kendimde bilmiyorum sanki kendimi arıyor ama bir türlü bulamıyorum ben neyim kimim ne istiyorum sürekli bunları arıyorum içimde ki boşluğa dur diyebilmeyi kendimi olduğum gibi ben olduğum gibi kabul etmek istiyorum aşağılık duygusu değersizlik sevilmemek yalnızlık duygusundan kurtulmak istiyorum sanki çok iyi başarılır kariyer sahibi güçlü bir insan olursam herkes tarafından kabul görür sevilirim diye düşünüyorum ne kadar doğru ne kadar yanlış bilmiyorum hırslarım beni tüketiyor ama..
Hocam benim sesim çıkmıyor. İnsanların yanında sesim titriyor. Ailemle dahi konuşamıyorum. Sürekli ağlayasım geliyor